فیروزآبادی صریح کرد: اینترنت اشیا وارد کشور و زندگی مردم شده و نمیتوان از آن جلوگیری یا ممنوعش کرد. ما باید آن را در کشور توسعه بدهیم و اینجاست که بحث امنیت بیش از پیش مورد توجه قرار میگیرد. باید شرایطی ایجاد شود تا نهادها، بازیگران و نیروی کار تازه در این حوزه خلق کنیم.
رئیس مرکز ملی فضای مجازی تاکید کرد: ما در تکمیل زنجیره حوزه امنیت از صنعت، تولید، خدمات، و صلاحیت سنجی مشکلاتی داریم. در چهار سال گذشته شاهد رشد جرایم سایبری هستیم و دلیل آن پلتفرمهای امریکایی در کشور هستند و از آنجایی که سرویسی به ما ارایه نمیدهند بلکه حاکمیت را در مقابل مردم قرار میدهد.
به گزارش مجله خبری اقتصاد ارتباطات، «ابوالحسن فیروزآبادی» رئیس مرکز ملی فضای مجازی صبح پنجشنبه در کنفرانس ظرفیت «شبکه ملی اطلاعات؛ امنیت تابآوری و پایداری» گفت: در سه دهه قبل امنیت در یک رمز ساده خلاصه میشد. این رمز نیز بیشتر در دانشگاههای نظامی تدریس میشد و از ریاضیات متوسطی برخوردار بود. امروزه با مقوله امنیت ICT مواجه میشویم این مقوله امنیتی و به جامعه مربوط است. به همین دلیل متصدیان امنیت دیگر حکومت نیست و تمام شهروندان، کاربران، فعالان فرهنگی همه به نحوی در این حوزه نقش ایفا میکنند.
به گزارش مجله خبری اقتصاد ارتباطات، چهارمین کنفرانس ظرفیت «شبکه ملی اطلاعات؛ امنیت تابآوری و پایداری» در روزهای پنجم و ششم مردادماه در پژوهشگاه ارتباطات و فناوری اطلاعات و با حضور فعالان و مسئولین حوزه ارتباطات برگزار شد.
دبیر شورای عالی فضای مجازی تصریح کرد: در توسعه ICT در کشور، عقب ماندگیهایی در حوزه امنیت وجود دارد و این در حالی است که این مسئله در این مدت به شدت مورد توجه کشورهای توسعه یافته قرار گرفته و میزان رشد تقریبا ۱۰ درصد را در دنیا رقم زده است.
وی افزود: باید در حوزه امنیت فضاسازی کنیم. در بخش زیادی از آن مرکز ملی فضای مجازی و وزارت ارتباطات نقش عمدهای دارند.
وی با تاکید بر اینکه در حوزه امنیت با مقوله پیچیدهای رو به رو هستیم، افزود: اگر می خواهیم در کشور امنیت داشته باشیم باید همه سطوح علم و تکنولوژی در خدمت امنیت قرار بگیرد.
دبیر شورای عالی فضای مجازی خاطرنشان کرد: ما باید بتوانیم بازار حوزه امنیت را بزرگ کنیم و بزرگ کردن بازار با افزایش ایجاد نقشها و وسعت دادن به ساختارها در بخش دولتی و خصوصی اتفاق میافتد. اکنون شرکتهای خصوصی بزرگی داریم که دادههای زیادی از مردم در دسترس آنها قرار دارد که از دادههای بخش دولتی مهمتر است اما برخی از واحدهای امنیتی آنها شرایط نگهداری از این دادهها را ندارند.