هوش مصنوعی ، یک معلم قانون اشتباه شد!

به گفته اینا ، ایده این بود که ابزارهای هوش مصنوعی تولیدی مانند GPT Chat می توانند با هر سبک آموزشی که معلم تعیین کرده است ، سازگار شود. این هوش مصنوعی می تواند قدم دانش آموزان را برای حل مشکلات بدون پاسخ مستقیم و ارائه بازخورد فوری و دقیق به نقاط ضعف هر دانش آموز هدایت کند.

با وجود شور و شوق زیاد ، مطالعات محدودی در مورد ارائه واقعی هوش مصنوعی در محیط آموزشی ، به ویژه در دوره های ساختاری دانشگاه وجود دارد.

در سال چهارم ، یک گپ آموزشی به نام SmartTest طراحی شد که بخشی از یک پروژه بزرگ برای دموکراتیک کردن دسترسی به ابزارهای اطلاعاتی مصنوعی در آموزش بود.

بر خلاف چت های عمومی ، تلفن های هوشمند تست به ویژه برای معلمان طراحی شده اند تا شامل سؤالات ، پاسخ های نمونه و مدل های گفتگو شوند. این امر باعث می شود چت ها سؤالات مرتبط بپرسند ، بازخورد دقیق و منسجم را ارائه دهند و خطاهای رایج را کاهش دهند. همچنین ، تلفن هوشمند تست قرار بود از روش سقراطی استفاده کند تا دانش آموزان فکر کنند ، نه فقط به آنها پاسخ دهند.

آزمایش هوشمند در پنج مرحله از آزمایش در طی یک حقوق جزا در دانشگاه والونگونگ در سال 2 مورد بررسی قرار گرفت. در سه مرحله اول ، از سناریوهای حقوقی کوتاه مدت استفاده شد. دو مرحله آخر شامل سؤالات آسان تر و مستقیم تر است.

حدود 5 دانش آموز در هر مرحله ، داوطلبانه و ناشناس با این هوش مصنوعی در تعامل بودند. مکالمات آنها با چت ها ذخیره می شود.

تلفن های هوشمند تست برای شناسایی نقاط ضعف علمی دانش آموزان مفید بودند. اما در سه چرخه اول ، بین 2 ٪ تا 5 ٪ مکالمات شامل حداقل یک بازخورد فریب خورده ، گمراه کننده یا گمراه کننده بود.

وقتی در چرخه های چهارم و پنجم به سؤالات ساده تر روی آوردیم ، درصد خطاها به 2 تا 5 درصد کاهش یافت. با این حال ، حتی در بهترین چرخه ها ، برخی از اشتباهات باقی مانده است. به عنوان مثال ، چت ها ابتدا جواب اشتباه را تأیید کردند ، پس از آن آنها پاسخ درستی را ارائه دادند که می تواند دانش آموز را گیج کند.

مهم

نکته جالب دیگر کار سخت مورد نیاز برای عملکرد مناسب بود. برخلاف ایده معمول هوش مصنوعی به عنوان ابزاری پس انداز ، راه اندازی تلفن هوشمند مورد نیاز برای مهندسی دقیق دستورالعمل های گسترده و ارزیابی های دستی از اساتید. این تناقض در ابزاری که باید به صرفه جویی در وقت کمک کند ، اما برای زیر سوال بردن فواید عملی وی زمان زیادی طول می کشد.

مشکل اصلی: بی ثباتی

رفتار هوشمندانه آزمون غیرقابل پیش بینی بود. در چنین شرایطی ، گاهی اوقات بازخورد بسیار خوبی را ارائه می داد ، گاهی اوقات اطلاعات گیج کننده یا گیج کننده را ارائه می داد.

برای مرور بهره وری مدل های جدیدتر ، ما نسخه اصلی گپ GPT-4 را با 2025 جایگزین کردیم. اما مدل جدید بهتر و گاهی بدتر کار نمی کند. بنابراین ارتقاء مدل لزوماً به معنای بهبود نتایج آموزشی نیست.

نتیجه گیری برای معلمان و دانش آموزان

استفاده از هوش مصنوعی در آموزش و پرورش مزایا و محدودیت هایی دارد. این می تواند در بی اهمیت و خودآزمایی مفید باشد ، اما برای یادگیری عمیق ، قابل اعتماد و دقیق کافی نیست.

از طرف دیگر ، دانش آموزان بازخورد اضطراری و لحن چت را دوست داشتند و گفتند که این امر به کاهش اضطراب کمک می کند. با این حال ، پاسخ های اشتباه می تواند باعث سوء تفاهم شود.

در آخرین نظرسنجی ، 76 ٪ دانش آموزان گفتند که وجود یک تلفن هوشمند بهتر از آنچه بود بود. اما تنها 27 درصد ترجیح می دهند از هوش مصنوعی بازخورد اضطراری دریافت کنند و تقریباً نیمی از آنها ترجیح می دهند منتظر بررسی های انسانی باشند.

نتایج نشان می دهد که هوش مصنوعی تولیدی هنوز باید ابزاری برای یادگیری در نظر گرفته شود.

پتانسیل آن واقعی است ، اما محدودیت های آن نیز جدی است. خواندن بیش از حد هوش مصنوعی بدون ارزیابی دقیق می تواند کیفیت آموزش را به خطر بیندازد.

پایان پیام