چگونه فضانورد ، که هابل را به فضا لمس می کند ، آن را توصیف می کند؟

به گفته اینا ، جان Grownfeld یک ماکت از تلسکوپ فضایی هابل را در قفسه کتاب خود دارد. این پاسخ درست در کنار پاسخ شاتل ناسا ، که پنج سال پیش هابل را گرفت ، و دلیل هر دو پنهان نیست.

فضانورد پیشین ناسا ، گونفلد ، که دانشمند ارشد و رهبر علمی آژانس بود ، به هابل کمک کرد تا در فضا زنده بماند. وی به ویژه در حداقل سه مأموریت از تلسکوپ فضایی نمادین ناسا بین 1 سال حداقل 5 سال ، در حالی که ناسا امیدوار بود که برای پنج سال دیگر تعمیر دیگری لازم نباشد ، و ناسا شانزدهمین سالگرد آخرین سرویس خدمات NEX NEX سرویس NEX را جشن می گیرد.

گونفلد ، که خود را تحسین هابل می داند ، می گوید: “با توجه به تمام مأموریت های منتهی به آن و مأموریت ما ، این رصدخانه هنوز یک تلسکوپ پیشرفته است.” من به هیئت مدیره می روم ، می توانم پنج سال دیگر زندگی کنم و این یک تلسکوپ نخواهد بود که زندگی خود را به پایان نرسد ، اما در جو بسیار کم خواهد بود تا دیگر نتواند جهت گیری خود را حفظ کند.

Gruncesfeld می گوید حتی این روند سالها طول خواهد کشید. وی گفت: “بنابراین هابل واقعاً یک خرگوش پرانرژی در میان فضاپیما است.” اگرچه همیشه نیست. هابل یک بار پتانسیل تبدیل شدن به شرم ناسا را ​​داشت.

مشکل هابل چه بود؟

این داستان در سال 2 آغاز شد ، ماه ها پس از افتتاح شاتل ناسا از ناسا در 7 آوریل همان سال آغاز شد. هنگامی که اخترشناسان مشتاق دیدن اولین تصاویر از تلسکوپ فضایی بودند. مشکل چه بود؟ عکس ها بسیار مبهم بودند. هابل نقصی به نام “انحراف کروی” در آینه خود داشت. این امر به یک مأموریت جدید و تعمیر فضا توسط فضانوردان برای اصلاح نقص نوری با نصب تجهیزات جدید نیاز داشت. خوشبختانه ، ارتقاء هابل همان کاری بود که ناسا همیشه می خواست انجام دهد.

گونفلد ، که در انستیتوی فناوری کالیفرنیا در فناوری کالیفرنیا فعالیت می کند ، می گوید: “هنگامی که این کار آغاز شد ، این یک انحراف کروی بود ، بنابراین برای اخترشناسان بسیار ناامید کننده بود.” وی در سال 2 به عنوان یک فضانورد به ناسا پیوست و به حمایت از مأموریت STS-1 در سال ششم کمک کرد تا چشمان معیوب هابل را با اپتیک اصلاحات ترمیم کند.

گرنسفلد می گوید: “از آنجا که این تلسکوپ برای خدمات طراحی شده است ، ما توانستیم آن را با تیم ماموریت STS-1 نجات دهیم.”

Gropsfeld اعتراف کرد که او بزرگترین هوادار هابل به عنوان ستاره شناس یک پرتوی گاما نبود. کار او در رصدخانه ناسا گاما کامپون و تلسکوپ فضایی X Chandra تکیه کرد ، اما هابل در آن زمان بر بحث های بودجه حاکم بود.

هابل محبوب نبود مگر اینکه شما در هابل اخترشناس باشید زیرا بودجه و توجه زیادی را به خود جلب می کند. بنابراین وقتی انحراف کروی کشف شد ، تصمیم گرفتم که واقعاً به نجوم آسیب برساند. البته ، اکنون می دانم که کاملاً اشتباه کرده ام زیرا هابل با رصدخانه دیگری خوب کار می کند.

ترمیم نماد مکانی

در مأموریت STS-1 ، به فرماندهی ریچارد کاوی ، نه تنها اپتیک اصلاحی برای دید هابل نصب شد ، بلکه دو مجموعه ژیروسکوپ برای موقعیت یابی ، واحدهای کنترل ، فیوزهای برقی و توده های خورشیدی تلسکوپ فضایی نیز وجود داشت. فضانوردان در گردشگری فضایی همچنین دوربین سیاره ای جدید Open Vision 2 را نصب کردند و سایر نسخه ها را نیز انجام دادند.

مأموریت های خدمات زیر تعمیرات و به روزرسانی های بیشتری از جمله دوربین اصلی هابل را انجام داده اند ، اکنون یک دوربین سیاره ای باز است و در مأموریت Grunsfeld و فضانورد آن اندرو فوستل نصب شده است. در طی یک پیاده روی فضایی استثنایی در مأموریت STS-1 ، مایکل ماسیمینو و مایکل گود مجبور شدند یک حصار هابل گیر کرده را برای ترمیم طیف شکسته ای که بی سابقه بود ، جدا کنند. فضانوردان مجبور شدند بدون از دست دادن هیچ پیچ ، یک پیچ کوچک را باز کنند و سپس جایگزین یک تخته قدرت شکسته برای ترمیم چیزی که هرگز برای تعمیر طراحی نشده بود.

گرینفلد تاکنون یکی از این پیچ های کوچک را حفظ کرده است.

او نه تنها فضانوردان حاضر در پروازهای تعمیر را تحسین می کند ، بلکه مهندسین و دانشمندان بی شماری را نیز که یک هابل را برای خدمات طراحی کرده اند و سپس ابزارهای جدید و مدرن تری برای استخراج علم بیشتر از این رصدخانه قدیمی اختراع می کنند.

مأموریت STS-1 آخرین مأموریت تعمیر هابل بود که هرگز اتفاق نیفتاد. ناسا پس از تصادف غم انگیز شاتل کلمبیا در طول سال ، آن را لغو کرد که درگذشت هفت فضانورد. از Grunsfeld ، که از 1 تا 5 سال دانشمند ارشد ناسا بود ، از وی سؤال شد که گزینه های جایگزین زندگی برای هابل چیست.

مدیر پرواز ناسا چاک شاو و چاک شاو به تدوین طرحی که به دو شاتل فضایی نیاز داشت ، کمک کرده اند ، یکی برای بازدید از هابل و دیگری به عنوان کشتی نجات ناسا گریفین مایک گریفین دریافت و منجر به آخرین مأموریت شد.

گونفلد می گوید: “دلیل هابل هنوز یک رصدخانه بزرگ است و علم در سراسر جهان تولید می کند این است که ما توانسته ایم ابزارها را تغییر دهیم.” توانایی تغییر ابزارهایی که به شما امکان می دهد یک رصدخانه 5 ساله داشته باشید که هنوز هم همان نوع مطالعه علمی را که از ابتدا انجام داده است ، انجام می دهد.

هیچ مأموریت پشتیبانی برنامه ریزی شده برای تلسکوپ فضایی هابل وجود ندارد ، اگرچه یک میلیاردر یک برنامه بازدید نهایی را برای زندگی طولانی تر ارائه داده است. در حقیقت ، در طول مأموریت STS-1 ، Gronefeld و خدمه آن یک وسیله اتصال هابل را اضافه کردند تا یک وسیله نقلیه هابل در آینده به هم وصل شود تا تقویت یا کمک به ترک زنجیره و سوزاندن با خیال راحت در جو زمین شود. ناسا تصمیم گرفت یک مأموریت خصوصی را که توسط جارد ایزاکمن و Space X طراحی شده است ، انجام ندهد. برنامه تلسکوپ هابل ، مانند بسیاری از برنامه ها ، با بودجه بالقوه ای روبرو است و این بعید است.

سفیر ناسا

با این حال ، علم هابل هم برای ستاره شناسان و هم برای عموم مردم نفس گیر است.

Grunesfeld می گوید: “داده های هابل در طول کار خود به وی اجازه می داد تا وجود سیاهچاله ها را اثبات کند ، درک ما را از جهان تنظیم کند و چند صد میلیون سال پس از مه را ببیند.” شگفتی وجود داشت. همانطور که هابل کمدی کمدی-لوه-لوی-1 را دید. آنچه می دانیم می تواند مرتباً اتفاق بیفتد. بلافاصله آن را دیدیم.

Grunsfeld ، با خروج از ناسا در سن 6 سالگی ، گفت که او خوشحال است که هابل به اندازه کافی برای خدمت با جیمز وب ، یک رصدخانه مادون قرمز ، که قدرتمندترین تلسکوپ فضایی تاکنون است ، دارد. این تلسکوپ در ماه دسامبر آغاز شد و دو پرچمدار نجوم اکنون برای کشف لایه فضایی با سایر تلسکوپ ها همکاری می کنند.

Gropsfeld افزود: “اکنون ، پنج سال پس از شروع هابل ، پرونده علمی وی حتی از گذشته قوی تر است ، زیرا ما رصدخانه جیمز وب را داریم و هر دو خوب کار می کنند.” به عنوان مدیر مرتبط او ، این رویای من بود.

اما شاید بزرگترین تعجب تعجب آور بود و غافلگیرانه هابل در مورد جهان به طور عمومی نشان داد.

گرنسفلد می گوید: “بیش از نیمی از مردم روی کره زمین هرگز دنیایی را بدون تلسکوپ فضایی هابل ندیده اند.” از دیدگاه ناسا هابل ، احتمالاً بهترین سفیر ناسا در فضا است.

پایان پیام