مجموعه ساعت اتمی در فضا (ACES) زمان را با دقت قابل توجهی اندازه گیری می کند و هدف آن تأیید نحوه خم شدن ، کند شدن و کشش در شرایط مختلف کیهانی است.
به گفته اینا ، آژانس فضایی اروپا (ESA) یکی از دقیق ترین آزمایش های علمی خود را که مجموعه ای از ساعت اتمی (ACES) است ، به ایستگاه فضایی بین المللی (ISS) راه اندازی می کند.
این یک ساعت معمولی نیست ، بلکه ابزاری بسیار دقیق است که برای آزمایش نظریه های خاص و کلی نسبیت انیشتین طراحی شده است.
ساعت اتمی زمان را با دقت بی نظیر اندازه گیری می کند و هدف آن تأیید چگونگی خم شدن ، کند شدن و کشش زمان در شرایط مختلف فضایی است. بر اساس نسبیت خاص انیشتین ، هرچه شیء سریعتر حرکت کند ، زمان کندتر می گذرد. نسبیت عام توضیح می دهد که زمان همچنین سرعت آنچه را که در یک زمینه گرانشی عمیق تر است ، کاهش می دهد.
این بدان معنی است که ایستگاه فضایی بین المللی ، که در اطراف زمین هشت کیلومتر در ثانیه می چرخد ، کمی متفاوت تر از ما در زمین است. اختلافات برای بخشی از دوم ناچیز است ، اما بسیار مهم هستند. ACE ها نه تنها نبوغ انیشتین را تأیید می کنند ، بلکه در درک ما از آب و هوا نیز از بین می رود.
زمان زنجیره در حال گذر است
این ساعت اتمی طی شش ماه آینده آزمایشات خود را در ایستگاه فضایی بین المللی انجام می دهد. در این دوره ، داده های بسیار دقیقی را در حداقل 2 ویندوز جمع می کند که حدود 2 روز طول می کشد.
سیگنال های ساعت با استفاده از دو روش مختلف به زمین ارسال می شوند و سپس با ساعتهای هسته ای سازگار می شوند تا حتی کوتاهترین انحراف را تعیین کنند.
دقیق ترین ابزارهای اندازه گیری ساعتهای نوری هستند و تا زمانی که ساعت اتمی به دقت آنها نرسد ، ابزارهای آن هنوز پیشگام نیستند. در دنیای سیستم های ماهواره ای ، هیچ چیز به پایان زمان نزدیک نیست.
این به دانشمندان این امکان را می دهد تا زمان را مانند گذشته آزمایش کنند و بررسی کنند که آیا دستگاه های اصلی طبیعت واقعاً ثابت هستند یا خیر. ساعت اتمی حتی می تواند به کشف توده خاصی از ماده تاریک کمک کند و درک ساختار داخلی زمین را فراهم کند.
در قلب این مأموریت دو ساعت هسته ای پیشرفته قرار دارد. یکی از آنها یک ساعت گاه به گاه است که برخلاف همکاران بزرگ خود روی زمین ، برای میکرو و زمان نگه داشتن دیگر با استفاده از امواج مایکروویو و اتم های هیدروژن جمع و جور است.
ساعت هایی که باعث فیزیک می شوند
این دو ساعت به حدی دقیق است که هر 2 میلیون سال فقط یک ثانیه از دست می دهند. کل سیستم در خارج از ماژول کلمبوس ایستگاه فضایی بین المللی نصب شده و با بازوی رباتیک ایستگاه با دقت قرار دارد.
توماس پینیک ، مهندس اصلی ساعت اتمی فضایی ، می گوید که ساعت اتمی وسیله ای بسیار حساس است که از زیر سیستم های پیچیده و بهم پیوسته ساخته شده است که نیاز به کار با هماهنگی دارند. این گروه با چالش های زیادی روبرو شدند و مجبور شدند راه حل های هوشمندانه ای را ارائه دهند. به عنوان مثال ، برای جلوگیری از آسیب به ساعتهای در معرض میدان های مغناطیسی ، ما قبل از انتقال آنها به هر نقطه با استفاده از تجهیزات ویژه برای محافظت از آنها در طول آزمایش ، مطالعات مغناطیسی انجام دادیم و برای بررسی همه ابزارها ، دستگاه های الکترونیکی و قطعات فلزی ، به مهره ها و پیچ ها.
پایان پیام
منبع خبر: https://www.isna.ir/news/1404020201252/%D8%A2%D8%B2%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%B4-%D9%86%D8%B8%D8%B1%DB%8C%D9%87-%DB%B1%DB%B0%DB%B0-%D8%B3%D8%A7%D9%84%D9%87-%D8%A7%DB%8C%D9%86%D8%B4%D8%AA%DB%8C%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%DB%8C%D8%B3%D8%AA%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D9%81%D8%B6%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A8%DB%8C%D9%86-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%84%D9%84%DB%8C
