تهدید پروژه هیدروژن تجدیدپذیر برای بزرگ‌ترین تلسکوپ جهان

به گزارش ایسنا، شرکت آمریکایی «ای‌یی‌اس انرژی»(AES Energy) می‌خواهد یک مجتمع بزرگ تولید هیدروژن تجدیدپذیر را در شیلی و تنها در چند کیلومتری قله کوه پارانال بسازد که محل قرار گرفتن «تلسکوپ بسیار بزرگ»(VLT) متعلق به «رصدخانه جنوبی اروپا»(ESO) است.

به نقل از اسپیس، تلسکوپ بسیار بزرگ که ساخت آن در دهه ۱۹۹۰ حدود ۳۵۰ میلیون دلار هزینه داشت، یکی از حساس‌ترین تجهیزات رصد آسمان در جهان است که می‌تواند به رصد جذاب‌ترین اجرام آسمانی بپردازد. این رصدخانه بسیار دقیق از چهار تلسکوپ ۸.۲ متری تشکیل شده است که به عنوان یک تلسکوپ عمل می‌کنند و برخی از مرموزترین پدیده‌های شناخته‌شده را آشکار می‌سازند.

«خاویر بارکونز»(Xavier Barcons)، مدیر کل رصدخانه جنوبی اروپا گفت: اگر پروژه تولید هیدروژن موسوم به «INNA» اجرا شود، پتانسیل رصد این نیروگاه نجومی به طور قابل توجهی کاهش خواهد یافت، زیرا قرار است روشنایی آسمان در اثر اجرای این پروژه تا ۱۰ درصد افزایش یابد و همین کافی است تا در کار بهترین رصدخانه جهان ​​تفاوت ایجاد شود.

کوه پارانال ارتفاع ۲۶۶۴ متر در صحرای آتاکاما واقع در شمال شیلی، یکی از نقاط روی زمین بدون آلودگی نوری شهری و صنعتی است. به لطف جغرافیای منحصربه‌فرد رشته کوه آند، آسمان شب پر از ستاره بالای قله بیش از ۱۱ ماه در سال کاملا صاف است و شرایط عالی را برای چالش‌برانگیزترین بررسی‌های نجومی فراهم می‌کند.

تلسکوپ بسیار بزرگ تاکنون به ستاره‌شناسان کمک کرده است که مدار ستاره‌ها را در نزدیک‌ترین فاصله تا سیاه‌چاله واقع در مرکز کهکشان راه شیری ردیابی کنند. همچنین، اولین تصویر را از یک سیاره‌ بیرون از منظومه شمسی گرفته و یک شبکه کیهانی گریزان را در سراسر کیهان کشف کرده است.

تلسکوپ بسیار بزرگ با ارزش بیش از ۱.۵ میلیارد دلار، گسترش علم قابل اعتماد را نوید می‌دهد. این تلسکوپ، نماهای عمیق‌تری را از دورترین نواحی کیهان ارائه می‌دهد، اما می‌تواند اطلاعات دقیقی را نیز درباره سیارات فراخورشیدی احتمالا قابل سکونت جمع‌آوری کند. آلودگی نوری ناشی از پروژه INNA ممکن است همه این پیشرفت‌ها را خنثی کند.

بارکونز گفت: ممکن است توانایی رصد ۳۰ درصد از کم‌نورترین کهکشان‌ها را از دست بدهیم. ما در نقطه‌ای هستیم که می‌توانیم جزئیات جو سیارات فراخورشیدی را ببینیم، اما اگر آسمان روشن‌تر شود، شاید دیگر نتوانیم این کار را انجام دهیم.

پروژه INNA، یک پارک صنعتی ۳۰۲۱ هکتاری به ارزش ۱۰ میلیارد دلار است که سه مزرعه خورشیدی، سه مزرعه بادی، یک سیستم ذخیره انرژی باتری و امکاناتی را برای تولید هیدروژن در بر خواهد داشت. رصدخانه جنوبی اروپا تخمین می‌زند که این مجموعه به اندازه یک شهر با جمعیت حدود ۲۰ هزار نفر آلودگی نوری خواهد داشت. بخش‌هایی از پارک صنعتی ممکن است تا پنج کیلومتر گسترش یابند و به تلسکوپ‌های رصدخانه جنوبی اروپا برسند و تأثیرات زیادی را بر آسمان شب پارانال بگذارند.

بارکونز خاطرنشان کرد که مسئولان پروژه‌ای مانند INNA می‌توانند به راحتی مکان‌های مناسب دیگری را پیدا کنند، اما برای ستاره‌شناسان فقط یک کوه پارانال وجود دارد. وی افزود: این دو نمی‌توانند در یک مکان باشند و موضوع به همین سادگی است. اگر کارخانه هیدروژن پاک فقط ۵۰ کیلومتر دورتر باشد، برای ما کاملا خوب است. به عقیده ما، دلیلی وجود ندارد که نتوان آن را جابه‌جا کرد.

شرکت «ای‌یی‌اس شیلی»(AES Chile) مستقر در شیلی که تابعه شرکت ای‌یی‌اس انرژی است، در اواخر دسامبر ارزیابی اثرات زیست‌محیطی را به «آژانس اثرات زیست‌محیطی شیلی» ارائه داد. آژانس پیش از تصمیم‌گیری درباره پروژه، یک مشاوره عمومی انجام خواهد داد. ای‌یی‌اس شیلی در بیانیه منتشرشده در ۳۰ دسامبر ۲۰۲۴ گفت که این پروژه در مراحل اولیه به سر می‌برد و هنوز تصمیمی برای سرمایه‌گذاری گرفته نشده است.

این شرکت به درخواست اسپیس برای اظهار نظر پاسخ نداد.

رصدخانه جنوبی اروپا خواستار حفاظت قانونی سخت‌گیرانه‌تر از آسمان شب شیلی، به‌ویژه در مجاورت رصدخانه‌های ارزشمند در صحرای آتاکاما است. دولت شیلی در سال ۲۰۲۳ مقرراتی را برای کنترل انتشار نورهای سرگردان در فضای باز تصویب کرد تا از آسمان بکر شب برای رصدهای نجومی محافظت کند. با وجود این، بارکونز تاکید کرد که باید کارهای بیشتری انجام شود.

انتهای پیام