ماهواره های ایلان مسک به زمین هل داده می شوند!

به گفته ایزنامطالعات جدید نشان می دهد که فعالیت خورشیدی شدید عمر ماهواره های Starlink (SpaceX) را کاهش می دهد و می تواند این ماهواره ها را سریعتر به زمین تبدیل کند. این می تواند خطر برخورد با ماهواره و زباله های فضایی را روی زمین افزایش دهد.

دانشمندان می گویند هرچه مدار زمین شلوغ تر می شود ، ما به داده های بیشتری در مورد چگونگی تأثیر آب و هوای فضایی بر ورود مجدد ماهواره ها به جو نیاز داریم.

به گفته Gizmodo ، این مطالعه به انبوهی از شواهد نشان می دهد که طوفان های خورشیدی به ماهواره های ایلان مشک بسیار آسیب می رسانند. تعداد و شدت این طوفان ها در سالهای اخیر افزایش یافته است ، زیرا خورشید به حداکثر فعالیت خورشیدی نزدیک می شود. در همین حال ، تعداد ماهواره های گردش شده در اطراف زمین افزایش یافته است که بیشتر آنها به دلیل ظهور ابرهای خصوصی مانند Starilink است.

یک تیم مطالعه به سرپرستی دنی الیویرا از مرکز پرواز فضایی ناسا گادارد ، ورود ماهواره های Starlink را بین 1 تا 2 سال ردیابی کرده است. این دوره همزمان با مرحله رشد چرخه خورشیدی فعلی بود که فعالیت های خورشیدی قبل از رسیدن به حداکثر آنها افزایش می یابد.

در طی این سالها ، پنج ماهواره Starlink دوباره وارد جو شدند. الیویارا و همکارانش با استفاده از تکنیک های آماری که مدل هایی در مورد چگونگی تغییر درجه کاهش در مدار و درگیر شدن در فعالیت های خورشیدی سنگین را مشخص می کنند ، مدار ماهواره ها را بررسی کردند.

آنها دریافتند که فعالیت های ژئومغناطیسی باعث می شود که ستاره ها زودتر از آنچه انتظار می رفت وارد جو زمین شوند. این فعالیت ها اختلالاتی هستند که به دلیل فوران خورشید در جو فوقانی رخ می دهند.

الیویا می گوید: “این ماهواره ها حدود 5 سال در مدار باقی مانده اند ، اما در طول طوفان های شدید ژئومغناطیسی زندگی آنها می تواند 5 تا 5 روز کاهش یابد.”

آنها معتقدند که این اتفاق می افتد زیرا فعالیت های “ژئومغناطیسی” جو را گرم می کند و باعث گسترش آن می شود. این باعث افزایش کشش ماهواره ها می شود ، زندگی و از بین رفتن آنها را در ارتفاع سریعتر هنگام تعامل با جو بالا کاهش می دهد. کشش جوی همچنین می تواند احتمال برخورد بین ماهواره ها را افزایش دهد.

ممکن است بزرگ به نظر نرسد ، اما الیویا توضیح داد که این امر می تواند برای اطمینان از بازگشت ماهواره های Starlink به زمین تقریباً غیرممکن باشد. علاوه بر این ، تجزیه و تحلیل وی نشان می دهد که افزایش کشش منجر به افزایش مجدد اصحاب با سرعت بالاتر می شود و او معتقد است که احتمال زباله های مکانی می تواند افزایش یابد.

این ممکن است غیرقابل تصور به نظر برسد ، زیرا افزایش سرعت یک شیء در هنگام ورود مجدد معمولاً احتمال شکست کامل آن را افزایش می دهد ، اما الیویا معتقد است که اسکورهایی که سریعتر می افتند ممکن است احتمال بیشتری برای ورود مجدد به دلیل کاهش تعامل جوی داشته باشند. مطالعات فعلی بیشتر باید این فرضیه را تأیید کند زیرا مطالعه به طور مستقیم خطرات زباله های فضایی را ارزیابی نکرده است.

Starlinks برای خودآگاهی کامل در جو طراحی شده است ، اما این همیشه اتفاق نمی افتد. در سال 2 ، یک قطعه از بقایای Starlink ، وزن 1.5 کیلوگرم ، در مزرعه ای در ساسکاچوان فرود آمد. Spacex گفت که قطعات زباله “Starlink” ممکن است به زمین بیفتد ، اما ادعا می کند که هیچ خطری برای مردم در زمین ، دریا یا هوا وجود ندارد.

جاناتان مک داول ، ستاره شناس در هاروارد ، که مجموعه ای از ماهواره ها را ردیابی می کند ، گفت: بیش از 5 ماهواره “Starlink” در مدار وجود دارد.

این شرکت امیدوار است که پنج برابر بزرگتر از اندازه ناوگان باشد و هدف آن راه اندازی 6000 Starlinks است. این به علاوه هزاران ماهواره دیگر است که در حال حاضر در مدار زمین هستند.

الیویا گفت: “این اولین بار در تاریخ است که تعداد ماهواره ها در یک زمان در مدار زمین قرار دارند.” بنابراین اکنون تقریباً هر هفته ماهواره ها را به فضا می آوریم و احتمالاً هر روز در ماهها یا سالهای آینده این کار را انجام می دهیم.

درک چگونگی تغییر در فعالیت خورشیدی بر زندگی آنها و ورود مجدد تأثیر می گذارد ، در حالی که مدار زمین به طور فزاینده ای شلوغ است.

پایان پیام